بررسی گلسنگ ها به عنوان نشانگرهای زیستی سنجش آلودگی هوا و محیط زیست
کد مقاله : 1180-FRPCC
نویسندگان
بیتا سیاوش *
مؤسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، بخش گیاهشناسی
چکیده مقاله
افزایش روز افزون جمعیت انسانی، بهره برداری بیش از حد از منابع طبیعی و رشد صنعتی چشمگیرکشورها در مدت زمان کوتاهی، موجب تغییرات بنیادی و غیر قابل برگشتی در چرخه های زیستی- بیو شیمیایی اکوسیستم های طبیعی کره زمین و آلودگی گسترده محیط زیست، آب، خاک و هوای پیرامون ما شده، این عوامل در نهایت منجر به بروز رخدادهای غیر طبیعی مانند تغییرات اقلیمی و خطر انقراض بسیاری از گونه های گیاهی، جانوری و میکرو ارگانیسم ها می شود. با اینکه استفاده از فن آوری های نوین منجر به توسعه صنعتی، کشاورزی و اقتصادی جوامع انسانی شده، اما اثرات منفی زیست محیطی بسیاری را در پی داشته است. رها شدن انواع آلاینده های محیطی و جوی در محیط زیست، مانند آفت کش ها، علف کش ها، اکسید های نیتروژن و گوگرد، فلزات سنگین و غیره نه فقط سلامت انسان ها را تهدید می کند بلکه سلامت سایر موجودات زنده را نیز بطور جدی در معرض خطر و تهدید قرار می دهد. چندین دهه است که استفاده از موجودات زنده به عنوان نشانگرهای زیستی جهت کسب اطلاع در مورد میزان و نوع آلاینده های محیطی متداول شده است. با استفاده از نشانگرهای زیستی می توان نشانه های اولیه آلودگی های محیطی و جوی و تنوع آلاینده ها را ردیابی کرد.موجودات زنده مختلفی به عنوان نشانگرهای زیستی جهت دیده بانی زیستی و ردیابی (پایشگر زیستی) آلودگی هوا استفاده می شوند، از جمله این موجودات، گلسنگ ها هستند که یکی از مهمترین «نشانگرهای زیستی» برای پایش کیفیت هوا، سنجش انباشت فلزات سنگین در محیط، سنجش سلامت جنگل ها ، بررسی میزان آسیب لایه اوزون و کسب اطلاعات آلاینده ها و تنوع آلودگی در سطح محلی و منطقه ای هستند.
کلیدواژه ها
گلسنگ، نشانگر زیستی، دیده بان زیستی، آلودگی هوا، محیط زیست.
وضعیت: چکیده برای ارائه شفاهی پذیرفته شده است