ارزیابی میزان خسارت شپشک واوی نارون Lepidosaphis ulumi L بر روی درختان و درخچه‌های غیر مثمر شهرستان اردبیل
کد مقاله : 1154-FRPCC
نویسندگان
داود مهرآروان *1، یونس رستمی کیا2، ,وحید مهدوی2، سهراب محترم عنبران3، محمدابراهیم فراشیانی4
1سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی ،
2مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان ازدبیل،
3کارشناسی ارشد علوم و مهندسی جنگل، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
4بخش حمایت و حفاظت موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع،
چکیده مقاله
شپشک واوی نارون Lepidosaphes ulmi L یکی از مهمترین آفات گیاهان باغی و جنگلی است. به علت شرایط خاص اکولوژیکی‌، محدودیت کاشت گونه‌های گیاهی غیر مثمر مناسب برای زیبا سازی مناطق مختلف استان اردبیل از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است‌. در سال‌های اخیر خسارت شدید حشره L. ulmi باعث خشکیدگی شاخه‌های گونه‌ی درختی زبان‌گنجشک و سایر گونه‌های مختلف درختان غیر مثمر درمناطق مختلف استان اردبیل گردیده است. در این تحقیق از اول اردیبهشت 1399 با نمونه‌برداری خطی، تراکم آلودگی پایه‌های مختلف درختان هرس شده و هرس نشده‌ی گونه‌‌های ‌درختی آلوده به شپشک واوی نارون در پارک‌ها و مناطق مختلف شهر اردبیل در دو سطح ارتفاع بالا و پایین درختان، مورد ارزیابی قرار گرفت. در این روش یاداشت برداری روزانه از پایه‌های مختلف گونه‌ی ‌درختی مناطق آلوده به شپشک واوی نارون همچنین فاصله کاشت، ارتفاع و قطر تاج درختان آلوده و سالم اندازه گیری شد. نتایج حاصل از مقایسه میانگین‌ها با استفاده از آزمون دانکن در سطح احتمال 5 درصد نشان داد تراکم شپشک واوی نارون روی پایه‌های گونه‌‌های مختلف درختی از لحاظ آماری معنی‌دار است. بیشترین خسارت به ترتیب بر روی درختان آلوده‌ی هرس نشده و کمترین خسارت بر روی درختان آلوده هرس شده برآورد گردید. همچنین در این پژوهش بیشترین تراکم آفت بر روی تنه‌ی درختان آلوده در ارتفاع بالای 2 متر و کمترین تراکم آفت در ارتفاع پایین‌ 2 متر ارزیابی شد. همچنین از لحاظ جهت آلودگی، بیشترین و کمترین تراکم آفت به ترتیب در جهت های شرقی و غربی و کانون آلودگی آفت شپشک واوای نارون بر روی گونه‌ی درختی زبان گنجشک Fraxinus rotundifolia Mill ارزیابی گردید. بیشترین خسارت به‌ترتیب در توده خالصF. rotundifolia با فاصله‌ی کاشت کمتر و کمترین خسارت مربوط به توده آمیخته درختان مختلف با فاصله‌ی کاشت بیشتر برآورد گردید. نتایج این تحقیق نشان داد از طزیق پایش درختان حساس و کنترل قسمت‌های آلوده‌ی درخت میزبان از ایجاد کانون‌های آلوده به آفت شپشک واوی نارون کاسته و با انتخاب فاصله همچنین رعایت الگوی کاشت مناسب گونه‌های مختلف درختی می‌توان از گسترش این آفت جلوگیری کرد.
کلیدواژه ها
شپشک واوی نارون Lepidosaphes ulmi ، گونه‌ی گیاهی زبان گنجشک Fraxinus rotundifolia ، درختان غیر مثمر، استان اردبیل
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است