معرفی بخشی از فون بندپایان و آفات آویشن (Thymus spp.) درمراتع استان البرز |
کد مقاله : 1128-FRPCC (R1) |
نویسندگان |
مهرداد نوروزی1، سید ابراهیم صادقی2، اسماعیل علیزاده1، حمیدرضا کشتکار *1 1گروه احیا مناطق خشک و نیمه خشک دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران 2دانشگاه تهران |
چکیده مقاله |
جنس Thymus از مهمترین جنس های تیره نعناعیان در ایران محسوب می شود. گونه های مختلف این جنس که به نام آویشن شناخته می شود، در مراتع بسیاری از نقاط کشور گزارش شده اند. به دلیل درصد بالای دو ماده موثره تیمول و کارواکرول در آویشن و خواص دارویی آن، از گذشته در سبد داروهای گیاهی ایرانیان بوده و در سال های اخیر نیز در طب جدید نیز مورد استفاده قرار گرفته است. استان البرز از رویشگاههای گونه های T.kotschyamus ,T.fallax T.fedtschenkoi , گزارش شده است. با توجه به گزارش فون غنی بندپایان و آفات آویشن از نقاط مختلف کشور و عدم شناخت آفات و بیماری های آن در استان البرز، این بررسی انجام گرفت. نمونه برداری ها طی سال 1401 از رویشگاههای آویشن در مراتع طالقان و نیز جاده چالوس این استان انجام گرفت. بندپایان فعال روی بوته های آویشن با روش جمع آوری مستقیم، تکاندن سرشاخه های بوته های آویشن در داخل سینی سفید رنگ قرار داده شده در زیر بوته و جمع آوری حشرات و سایر بندپایان ریخته شده درآن انجام گرفت. نمونه های جمع آوری شده در داخل شیشه سیانور و نیز لوله ای آزمایش حاوی 75 درصد الکل اتیلیک به آزمایشگاه گروه گیاهپزشکی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران منتقل شده و پس از تفکیک شناسایی گردید. گونه هایی از زنبورهای گرده افشان، سوسک های گرده خوار، کفشدوزک های شکار گر، زنبورهای پارازیتویید وگونه هایی از عنکبوت ها از اجزای فون بندپایان این منطقه می باشند. شته آویشن Aphis serpylii ، کنه تارعنکبوتی Tetranychus urticae و گونه ناشناخته تریپس از آفات آویشن در این منطقه می باشند و نتایج تحقیقات انجام شده قبلی در سایر مناطق و استان های کشور را تایید می کند. با توجه به این که در بررسی های انجام شده قبلی، تراکم و انبوهی این سه آفت مورد بررسی و ارزیابی قرار نگرفته بود، ارزیابی تراکم و انبوهی جمعیت این سه آفت در طبقات ارتفاعی مراتع جاده چالوس و مراتع طالقان در دست بررسی می باشد. |
کلیدواژه ها |
آویشن، شته،کنه،طالقان |
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |